Lapland trip

Het is weer tijd voor een blog! Gisteren zijn Remco, Rico en ik teruggekomen van onze Lapland trip, waar ik natuurlijk heel veel over kan vertellen.

Al onze vrienden van ESN vertrokken 2 dagen voor ons naar Lapland. Hun zaten in de eerste trip en wij in de tweede. We baalden ontzettend natuurlijk dat we niet gezamenlijk met hun konden. De eerste Lapland trip bestond alleen uit mensen van de ESN (de internationale studenten waar wij mee zijn hier en dus al onze vrienden). Deze trip was ontzettend snel vol en waren wij te laat. We hadden het geluk dat er nog een tweede trip werd georganiseerd waar wij aan deel konden nemen. In de tweede trip zaten andere internationale studenten uit Zweden.

Gezamenlijk met Rem, Rico (Nederlander), Suzy (Duitser), Claudia (Spaans), Neus (Spaans), Marin (Frans) en Adrianna (Pools) vertrokken we 2 dagen voor het vertrek naar het noorden eerst naar Stockholm. We hebben hier 2 dagen in een hostel overnacht midden in het centrum. We sliepen op een kamer met 5 of 6 onbekenden (die erg serieus waren en ongeveer de hele dag sliepen).
De eerste dag hebben we het oude gedeelte van Stockholm bezocht (Gamla Stan) en de Royal Palace. De dag bestond uit veel lopen, maar ook vooral van genieten van de mooie stad en de mooie zonsondergang. 's Avonds hebben we een biertje gedronken in een gezellig barretje.
De dag erna bestond uit... Nóg meer lopen. We zijn naar een hoge brug gelopen in Stockholm waar Rem zijn hoogtevrees heeft overwonnen:) vanaf hier had je een prachtig uitzicht over heel Stockholm.
In de avond werden we uitgenodigd door Adrianna's host, waar we een biertje konden drinken. Het plan was om daarna uit te gaan, maar natuurlijk had iedereen weer geluk met mij... Het uitgaansleven in Stockholm is namelijk vooral 20+ en er wordt streng gecontroleerd. Remco, Rico, Neus, Claudia en ik zijn daarom daarna niet uitgeweest. Onze avond eindigde bij Max burgers:), ook niet verkeerd.
De volgende ochtend hadden we onze koffers weer ingepakt en hadden we ons mentaal voorbereid op de lange busreis die ons te wachten stond. We hebben wat eten gekocht voor in de bus, onze spullen gepakt en toen was het eindelijk zover... Let's go to Lapland!
Om 15:00 uur was het vertrek voor Hotel Sheraton. Onderweg moesten we nog 2 stops maken om andere mensen op te halen (en natuurlijk de andere plas, rook, eet, etc. pauzes).
Remco, Rico en ik hadden erg leuke dagen gehad met de anderen in Stockholm, maar we misten onze groep echt ontzettend erg met onze vrienden. En zij misten ons ook!
Om 09:00 arriveerden we dan eindelijk in Kiruna en hadden we ontbijt. Geen tijd om even bij te slapen of de koffer uit te pakken, want ons programma begon meteen. Maaaar... Met als grootste verassing: we kwamen onze eigen groep tegen!!!:) Hier werden we alle 3 wel wakker van.
Hun programma was precies het tegenovergestelde als onze en daarom eindigden hun in Kiruna (en wij begonnen hier). Het was zo goed gevoel om iedereen even te zien, te knuffelen en alle verhalen te horen. Je bent zo hecht geworden met elkaar dat het al zwaar is om een week zonder elkaar te zijn, haha. Helaas, was deze meeting niet van lange duur en begon ons programma alweer om 10 uur met een city tour door Kiruna.
Om 12:15 werden we met een groep van 24 naar een lager gedeelte gebracht. Dit was ook gelijk het hoogtepunt van de hele trip: de dog sledge en de snowmobile. Dit was echt super super vet! De husky's waren zo ontzettend lief en de omgeving was zo mooi. Met 4 personen mocht je op een grote slee zitten en 12 husky's renden voor je. Once in a lifetime...
Wij begonnen met de husky's sleeën en na ongeveer 3 kwartier hadden we een stop en kregen we een kop thee en een chocoladecake, daarna wisselden we en mochten wij dan eindelijk op de sneeuwscooter!
Ik was eerlijk gezegd behoorlijk zenuwachtig en heb Remco daarom laten beginnen. Allereerst kregen we natuurlijk informatie over hoe je z'n apparaat moet besturen. De instructeur zei al dat het zo gemakkelijk is dat je na 5 minuten je al een prof voelt. Toch waarschuwde hij erbij dat het niet toegestaan was om elkaar in te halen en je een behoorde ruimte afstand moest houden (en je vooral niet te hard moet gaan, want zo goed kun je niet zijn na 5 minuten op een snowmobile...)
We kregen een helm op en daar gingen we dan eindelijk. Remco kreeg de smaak al snel te pakken en ging na verloop van tijd steeds sneller. Ik zat natuurlijk wat gillend en trillend achterop, maar dit stopte ook. Het was zo gaaf, ik kan het niet eens uitleggen.
Daarna hadden we een wissel en mocht ik de scooter besturen. Het was erg lastig om te sturen, dat gaat ontzettend zwaar door de sneeuw. Maar ook hier ga je aan wennen. Na een aantal seconden was ik gewend en kon daarom ook steeds harder. Maar... Voor ons reed een meisje die denk ik nog geen 30 km per uur ging. Rem en ik baalden ontzettend dat we niet in mochten halen. Daarom hadden we op een gegeven moment een tijdje gestopt, zodat we het laatste stukje gasje bij konden:).
Rond de klok van 6 waren we weer thuis en hadden we de hele avond vrije tijd. De tweede groep had namelijk 's avonds de hondenslee en de snowmobile.
Rico, Rem en ik gingen eten koken en daarna vonden wij het wel tijd worden voor een biertje. Er was 1 grote woonkamer in het hostel waar je mocht zitten voor de mensen die niet om 11 uur al wouden slapen. Hier kwamen we in contact met 3 andere jongens van de groep. 2 van de UK en een jongen uit Duitsland. We hebben een erg gezellige avond met hun gehad; we hebben drankjes gedronken, spelletjes gedaan en de avond afgesloten buiten. Want... Het was de perfecte avond voor het Noorderlicht!!! Heel apart eigenlijk, iedereen zegt natuurlijk dat het Noorderlicht zo mooi is. Maar met je ogen zie je lang niet zoveel als op je digitale camera. Met je ogen zagen wij vooral een wittige waas in de lucht. Op de foto's zie je alle kleuren en de golven. Wit, groen, rood, oranje, etc. Claudia houdt erg van foto's maken en daarom hadden we ontzettend geluk met haar in onze groep > foto's volgen nog!
Voordat we het wisten zat de eerste dag er alweer op.

De tweede dag was het tijd om onze kamer op te ruimen en te vertrekken naar een supermarkt om eten te kopen voor de rest van de 3 dagen. In Abisko hebben ze namelijk geen supermarkt.
Om 10:30 kwamen we aan in het Ice Hotel. Nou, echt álles was van ijs. Zo onrealistisch, maar hier overnachten echt mensen.
Daarna mochten we alweer de bus in en hadden we een meeting met een Sami familie met rendieren. Hier kregen we de kans om rendieren te voeren en natuurlijk en selfie mee te maken.
We mochten in een klein hutje zitten rondom het kampvuur en kregen een soort van rendier bouillon en een stukje brood met rendier vlees. De man vertelde verhalen over zijn leven. Hij heeft nauwelijks geld, maar voelt zich toch zo rijk; hij heeft 2 dochters, zijn omgeving, zijn herinneringen... Was erg bijzonder en mooi om te horen, iedereen was ook erg aandachtig aan het luisteren wat voor ander leven dit soort mensen hebben.
Om 17:15 kwamen we eindelijk aan in ons hostel in Abisko. Hier was het pas eeeecht mooi. We hadden hier vrije tijd tot half 9. We hebben weer eten gekookt en even een powernapje gehouden (dit was echt nodig).
Om half 9 vertrokken we naar een Sami tent met een kampvuur en hadden we de gelegenheid om hier te kunnen barbequen. En natuurlijk: the Northen lights! We zijn na de barbeque naar het bevroren meer gelopen in de hoop om de lichten weer te zien. Van onze lieve Oostenrijkse vriend Martin, hadden we tijdens onze korte meeting in Kiruna 2 aluminiumdekentjes gekregen waar we op konden zitten. Er waren zo ontzettend veel sterren en het was zo mooi. Ik kan het niet eens met woorden vertellen > je moet het zelf meemaken.

Na een korte nacht (alweer), moesten we om 09:45 weer fris in de bus zitten voor een tour naar de fjorden in Noorwegen. Ook hier wil ik jullie heel veel over vertellen, maar kan ik gewoon niet. Dit met eigen ogen zien is zoveel mooier dan mijn foto's of mijn uitleg...
De avond werd afgesloten met een sauna naast het meer. Ook dit was een van de hoogtepuntjes van de trip. Wij zaten in de laatste groep en kregen daarom de gelegenheid om het Noorderlicht te zien (wel was het vrij bewolkt). Je kon in de sauna alcohol drinken en daarna mocht je je cooling down doen en in de sneeuw rollen.
Na de sauna zijn we met onze nieuwe vrienden op een kamer gaan zitten en hebben we nog een biertje gedaan. Lekker gedoucht, pyamaatje aan, weer opgewarmd. Tenminste, dat dachten we. We hoorden namelijk dat de Northen lights weer te zien waren.
Iedereen wist niet hoe snel die zijn/haar sneeuwschoenen en skibroeken aan moest doen en voor we het wisten vertrokken we alweer naar het bevroren meer. Dit keer met alleen minder succes, we waren verdwaald.
Remco en ik waren er op een gegeven moment een beetje klaar mee en waren zo ontzettend moe en relaxed van de sauna dat we naar huis liepen (en zo lekker hebben geslapen:))!

Voor we het wisten was het alweer de volgende ochtend en ook alweer het vertrek naar huis. Er waren nog een aantal mensen die om 10:00 een boeking hadden gedaan voor het ijs klimmen aan een bevroren waterval en een ski tour (Rem en ik hadden dit niet) en hadden dus alle tijd om ons klaar te maken voor vertrek naar huis.
De terugweg was echt hels; het duurde 32 uur!!!

In Kalmar werden we weer warm onthaald door onze vertrouwde maat Martin die ons op wou halen in de auto, zodat we niet met onze koffers naar huis hoefden te slepen.

Het voelde echt als thuiskomen!

Over 2 weken komen onze ouders alweer. Daarna nog een weekje wachten en we hebben alweer de Sea Battle. Alles gaat nu zooooooo snel.
IK WIL NIET MEER NAAR HUIS!

xxxxxxxx