Feels like home now
Door: Lynn Jansen
Blijf op de hoogte en volg Lynn
03 Februari 2015 | Zweden, Kalmar
Even weer een berichtje van mijn kant. Ik voel me na deze 2 en een halve week al helemaal thuis in Kalmar. Elke dag ontmoet je weer nieuwe mensen en loop je tegen nieuwe ervaringen aan. Wat ging afgelopen week weer ontzettend snel. We hebben nu de tijd om ons meer te settelen; huisje schoonmaken, boodschappen doen, eten koken, wassen, etc.
Vorige week woensdag 28 januari hadden we een dag vrij, omdat onze Zweedse cursus uitviel. We hebben toen voor het eerst de wasmachine uit geprobeerd hier, haha. Helaas werden we niet veel wijzer van de Zweedse gebruiksaanwijzing en snapten we er natuurlijk niets van. Maar onze Oostenrijkse held vond het niet zo erg om ons te helpen. Je hebt een sleutel met slot nodig om je in te schrijven in de 'waskamer, het wasschema'. Maar in alle hectiek was Remco zijn sleuteltje kwijtgeraakt (had ik kunnen zijn). Wij waren in behoorlijke paniek, omdat we dachten dat de machine nu kapot zou gaan, omdat het sleuteltje daarin dreef. Maar Martin, de Oostenrijker die zo aardig was om ons te helpen, vond het erg grappig om Remco's sleutel te stelen en te kijken hoe Rem en ik als goudzoekers door de wasruimte aan het zoeken waren.
Uiteindelijk was het wassen allemaal goed gekomen, maar we hadden nog geen wasrek... Remco was zo'n gentlemen om er snel één te halen bij de supermarkt verderop.
In de avond hebben we weer met een hele groep voorgezeten bij Martin en zijn we naar de Sportbar geweest, een pub. Er was op facebook een speciaal evenement aangemaakt voor deze avond in deze kroeg met veel aanwezigen, maar toen we binnen kwamen was er helemaal niemand (niet eens muziek). Net toen we op het punt stonden om weg te gaan naar een andere bar, kwamen alle andere internationale studenten en werd de muziek aangezet. Het was wederom weer een gezellige avond!
Die donderdagochtend erop moesten we naar school en hebben een presentatie moeten houden over het schoolsysteem in Zweden in vergelijking met Nederland. Het is eigenlijk heel bizar hoe verschillend dat is in vergelijking met andere landen.
Remco en ik waren lichtelijk nerveus voor de presentatie, i.v.m. ons gebrekkige Engels. Maar eigenlijk was het super leuk om te doen en verliep het heel soepel. Iedereen vond het erg 'schokkend' om te horen dat er aan het eind van groep 8 een CITO toets gemaakt moet worden, waar je een beoordeling voor krijgt voor je vervolgopleiding.
De dag hadden we uiteraard afgesloten met een potje volleybal bij FIKS, het sportcentrum. Het is leuk, omdat we nu met een vaste groep zijn en zo leer je elkaar snel kennen en raak je op elkaar ingespeeld. Toen besloten Martin, Rem en ik om ons toch maar aan te melden voor deze 5 maanden volleybal, voor een vriendenprijsje. Doordat het allemaal vanuit de universiteit wordt aangeboden is het nog wel te betalen. Een abonnement bij de sportschool is voor een internationale student in Kalmar niet te betalen...
Na een vrij beroerde nacht ging vrijdag 30 januari de wekker weer om 06:30. Ik had mijn 2e stagedag in dezelfde groep als voorheen. Bij binnenkomst werd ik door een groepje leerlingen ergens heen gebracht. De leerkracht zei dat de kinderen op me zouden letten en voor mij zouden zorgen. Om 12 uur spraken we opnieuw af in het lokaal.
De kids brachten me naar een ander gebouw naast de school. We liepen langs allemaal diverse gebouwen; technieklokalen, handvaardigheidlokalen, naailokalen, etc. wat allemaal hoorde bij dezelfde school. De leerlingen brachten me naar het houtbewerkingslokaal, ze hadden het vakgebied 'crafts'. De anderen hadden rekenen en Engels. Het wordt telkens omgewisselend en alles wordt netjes geregistreerd en bijgehouden op een formulier.
De les begon met herhaling van alle veiligheidsregels. Daarna werd de opdracht uitgelegd. Ze kregen de taak om een houten dienblad te maken. Er hing een vrolijke en gezellige sfeer in de klas. De leerlingen waren ontzettend gemotiveerd, enthousiast en taakgericht. Erg leuk om te zien hoe sommige leerlingen zo goed met hun handen kunnen werken en met deze materialen om kunnen gaan.
Na crafts werd ik door een ander groepje leerlingen opgehaald en werd ik naar het naaigebouw gebracht. Het was hun eerste les en er was dus veel uitleg. We hebben van wol armbandjes gemaakt.
De ochtend ging erg snel voorbij. De middag duurde wat langer... Ze begonnen met het bespreken van het huiswerk en namen het huiswerk van de week erna gezamenlijk door.
De dag eindigde met muziek, dit was wel klassikaal. De leerlingen kregen de opdracht om een eigen liedje te maken op een bepaald ritme. Dit werd opgenomen en vervolgens op een CD gezet. Na deze dag begon ik het basisonderwijs hier te vergelijken met het middelbaar onderwijs in Nederland. De leerlingen krijgen hier in Zweden heel andere vakgebieden aangeboden en ze hebben voor bijna elk vak (behalve rekenen) een andere vakdocent.
Het weekend werd 's avonds ingeluid bij Felix. Hij had een eigen pre-party georganiseerd. Jürgen zei met zijn grote mond dat hij de weg wel wist, waar wij uiteraard ook op vertrouwden. Dit was jammer genoeg niet zo. Het sneeuwde ontzettend hard en het was beneden het vriespunt. Het bleek dat je er in 5 minuten kon zijn vanaf ons huis. Wij hebben er 45 minuten over gedaan (typisch...)
Er waren ontzettend veel mensen, niemand had dit verwacht. Iedereen lachte en praatte met elkaar. Er werden diverse drankspelletjes gespeeld dus de sfeer zat er goed in. Het was erg gezellig en het was met onze eigen besloten groep van de ESN.
Daarna zijn we met zijn allen naar een collegeparty geweest in de stad. Hier moest je vooraf ook een ticket voor halen om binnen te komen. Ze zijn erg streng met het controleren van je ID-kaart. Ben je geen 18? Dan kun je terug naar huis.
In de club waar de collegeparty werd gehouden was er een bierpongtoernooi. De 2 Franse meisjes hadden het gewonnen.
Afgelopen zaterdag 31 januari hadden we een chill dagje. Gelukkig, want de kater was aanwezig. We hebben rustig ontbeten en mentaal en lichamelijk voorbereid op de avond. 'S avonds uiteraard met de hele groep weer uitgeweest; naar White and Stripes. Een club bij de haven. We stonden op de VIP-lijst en hoefden daarom niet zo lang in de rij gestaan.
Eergisteren, zondag, hebben we weer de hele dag gehangovervolleybalt om de alcohol eruit te zweten. Het begint allemaal te wennen nu en je bouwt je dagelijkse routine op.
Gisteren heb ik mijn 3e stagedag gehad. Dit vertel ik allemaal nog in een ander reisverhaal. Anders blijf ik typen, haha.
Rem, Jürgen, Martin en ik gaan nu pizza eten. Het is weer dinsdag, en dat betekent dat het weer tijd is om te volleyballen!
Dikke knuffel vanuit hier:)
Vorige week woensdag 28 januari hadden we een dag vrij, omdat onze Zweedse cursus uitviel. We hebben toen voor het eerst de wasmachine uit geprobeerd hier, haha. Helaas werden we niet veel wijzer van de Zweedse gebruiksaanwijzing en snapten we er natuurlijk niets van. Maar onze Oostenrijkse held vond het niet zo erg om ons te helpen. Je hebt een sleutel met slot nodig om je in te schrijven in de 'waskamer, het wasschema'. Maar in alle hectiek was Remco zijn sleuteltje kwijtgeraakt (had ik kunnen zijn). Wij waren in behoorlijke paniek, omdat we dachten dat de machine nu kapot zou gaan, omdat het sleuteltje daarin dreef. Maar Martin, de Oostenrijker die zo aardig was om ons te helpen, vond het erg grappig om Remco's sleutel te stelen en te kijken hoe Rem en ik als goudzoekers door de wasruimte aan het zoeken waren.
Uiteindelijk was het wassen allemaal goed gekomen, maar we hadden nog geen wasrek... Remco was zo'n gentlemen om er snel één te halen bij de supermarkt verderop.
In de avond hebben we weer met een hele groep voorgezeten bij Martin en zijn we naar de Sportbar geweest, een pub. Er was op facebook een speciaal evenement aangemaakt voor deze avond in deze kroeg met veel aanwezigen, maar toen we binnen kwamen was er helemaal niemand (niet eens muziek). Net toen we op het punt stonden om weg te gaan naar een andere bar, kwamen alle andere internationale studenten en werd de muziek aangezet. Het was wederom weer een gezellige avond!
Die donderdagochtend erop moesten we naar school en hebben een presentatie moeten houden over het schoolsysteem in Zweden in vergelijking met Nederland. Het is eigenlijk heel bizar hoe verschillend dat is in vergelijking met andere landen.
Remco en ik waren lichtelijk nerveus voor de presentatie, i.v.m. ons gebrekkige Engels. Maar eigenlijk was het super leuk om te doen en verliep het heel soepel. Iedereen vond het erg 'schokkend' om te horen dat er aan het eind van groep 8 een CITO toets gemaakt moet worden, waar je een beoordeling voor krijgt voor je vervolgopleiding.
De dag hadden we uiteraard afgesloten met een potje volleybal bij FIKS, het sportcentrum. Het is leuk, omdat we nu met een vaste groep zijn en zo leer je elkaar snel kennen en raak je op elkaar ingespeeld. Toen besloten Martin, Rem en ik om ons toch maar aan te melden voor deze 5 maanden volleybal, voor een vriendenprijsje. Doordat het allemaal vanuit de universiteit wordt aangeboden is het nog wel te betalen. Een abonnement bij de sportschool is voor een internationale student in Kalmar niet te betalen...
Na een vrij beroerde nacht ging vrijdag 30 januari de wekker weer om 06:30. Ik had mijn 2e stagedag in dezelfde groep als voorheen. Bij binnenkomst werd ik door een groepje leerlingen ergens heen gebracht. De leerkracht zei dat de kinderen op me zouden letten en voor mij zouden zorgen. Om 12 uur spraken we opnieuw af in het lokaal.
De kids brachten me naar een ander gebouw naast de school. We liepen langs allemaal diverse gebouwen; technieklokalen, handvaardigheidlokalen, naailokalen, etc. wat allemaal hoorde bij dezelfde school. De leerlingen brachten me naar het houtbewerkingslokaal, ze hadden het vakgebied 'crafts'. De anderen hadden rekenen en Engels. Het wordt telkens omgewisselend en alles wordt netjes geregistreerd en bijgehouden op een formulier.
De les begon met herhaling van alle veiligheidsregels. Daarna werd de opdracht uitgelegd. Ze kregen de taak om een houten dienblad te maken. Er hing een vrolijke en gezellige sfeer in de klas. De leerlingen waren ontzettend gemotiveerd, enthousiast en taakgericht. Erg leuk om te zien hoe sommige leerlingen zo goed met hun handen kunnen werken en met deze materialen om kunnen gaan.
Na crafts werd ik door een ander groepje leerlingen opgehaald en werd ik naar het naaigebouw gebracht. Het was hun eerste les en er was dus veel uitleg. We hebben van wol armbandjes gemaakt.
De ochtend ging erg snel voorbij. De middag duurde wat langer... Ze begonnen met het bespreken van het huiswerk en namen het huiswerk van de week erna gezamenlijk door.
De dag eindigde met muziek, dit was wel klassikaal. De leerlingen kregen de opdracht om een eigen liedje te maken op een bepaald ritme. Dit werd opgenomen en vervolgens op een CD gezet. Na deze dag begon ik het basisonderwijs hier te vergelijken met het middelbaar onderwijs in Nederland. De leerlingen krijgen hier in Zweden heel andere vakgebieden aangeboden en ze hebben voor bijna elk vak (behalve rekenen) een andere vakdocent.
Het weekend werd 's avonds ingeluid bij Felix. Hij had een eigen pre-party georganiseerd. Jürgen zei met zijn grote mond dat hij de weg wel wist, waar wij uiteraard ook op vertrouwden. Dit was jammer genoeg niet zo. Het sneeuwde ontzettend hard en het was beneden het vriespunt. Het bleek dat je er in 5 minuten kon zijn vanaf ons huis. Wij hebben er 45 minuten over gedaan (typisch...)
Er waren ontzettend veel mensen, niemand had dit verwacht. Iedereen lachte en praatte met elkaar. Er werden diverse drankspelletjes gespeeld dus de sfeer zat er goed in. Het was erg gezellig en het was met onze eigen besloten groep van de ESN.
Daarna zijn we met zijn allen naar een collegeparty geweest in de stad. Hier moest je vooraf ook een ticket voor halen om binnen te komen. Ze zijn erg streng met het controleren van je ID-kaart. Ben je geen 18? Dan kun je terug naar huis.
In de club waar de collegeparty werd gehouden was er een bierpongtoernooi. De 2 Franse meisjes hadden het gewonnen.
Afgelopen zaterdag 31 januari hadden we een chill dagje. Gelukkig, want de kater was aanwezig. We hebben rustig ontbeten en mentaal en lichamelijk voorbereid op de avond. 'S avonds uiteraard met de hele groep weer uitgeweest; naar White and Stripes. Een club bij de haven. We stonden op de VIP-lijst en hoefden daarom niet zo lang in de rij gestaan.
Eergisteren, zondag, hebben we weer de hele dag gehangovervolleybalt om de alcohol eruit te zweten. Het begint allemaal te wennen nu en je bouwt je dagelijkse routine op.
Gisteren heb ik mijn 3e stagedag gehad. Dit vertel ik allemaal nog in een ander reisverhaal. Anders blijf ik typen, haha.
Rem, Jürgen, Martin en ik gaan nu pizza eten. Het is weer dinsdag, en dat betekent dat het weer tijd is om te volleyballen!
Dikke knuffel vanuit hier:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
